Vandaag een dagje vrij, zodat er vanmiddag geklust kon worden aan onze BMW. Het was eerst even wachten tot het droog was, maar rond het middaguur was het zover. De auto kon worden uit de stalling worden gehaald.

Maar ik had de auto na de stalling nog niet de hoek om gereden of er klonk een raar geluid vanaf rechtsachter. Een geluid dat ik al twintig jaar niet meer gehoord had, maar direct herkende… een lekke band. 🙁

Eerst maar eens kijken wat er in de achterbak lag, krik…check, moersleutel…check, reservewiel…check. En toen maar begonnen met wisselen. Helaas bleken de moeren zo strak te zitten dat die zelfs met bruut geweld niet los wilden. Alle spullen maar weer ingeladen en een Plan B gemaakt.

Plan B

Ongeveer 750m verderop zat er volgens de telefoon een Euromaster, dus met platte band en een slakkengang daarheen gesukkeld. Uitgelegd wat er aan de hand was en binnen enkele minuten stond onze auto op de krik.

Maar first things first, de reserveband moest op de plek van de lekke band… oh nee toch niet, want de reserveband mocht wegens de rotatierichting alleen aan de linkerkant van de auto. Dus ook het linkerwiel ging van de auto en de reserveband ging er op. Toen werd het voormalige linkerwiel tot rechterwiel gebomdardeerd en aan de andere kant gemonteerd.Als laatste hadden we nu nog een kapot wiel over. De medewerker had zelf de Carbagerun gereden en wist dus wat we nodig hadden: goede banden voor weinig geld. En hij kon ons gelukkig helpen… na een donatie in de fooienpot kwam er ergens achter uit een container een band die nog ruim voldoende profiel had en ook nog dezelfde doorsnede als ons wiel. Na een paar minuten was de band gewisseld en nadat alles gemonteerd, opgepompt en opgeruimd was konden we dankzij de snelle service van Euromaster weer de weg op.

Helaas begon het toen te regenen en hebben we de auto maar weer ondergebracht bij Shurgard. Morgen een tweede poging wagen voor de verlichting.