Zo, vanmorgen rond half tien stonden drie van ons klaar in Zoetermeer om te vertrekken. De berg met spullen die bleek nog groter dan we verwachten. Dus met volle moed begonnen we met inpakken. De berg werd al snel kleiner. En om tien voor tien zat alles er in een konden we vertrekken, op naar Amstelveen.

Amstelveen

Nog geen uurtje later reden door de juiste straat zonder het huisnummer te weten. Maar dat werd al opgelost toen we Ahmed en René wanhopig zagen staan zwaaien in een kleine zijstraat. Nadat we gekeerd hadden een voor de deur stonden, stond er weer een onmogelijke stapel op onze bus te wachten. Was in het begin alleen de achterbak gebruikt, nu moesten de banken er toch aan geloven. Nadat we klaar waren was de achterbak helemaal vol, maar laat ook de achterste bak bijna vol. En onder alle banken was het ook vol gepropt met spullen. Maar het was gelukt, alles zat er in en ook wij pasten er nog in.

Op naar Emmen

Vol goede moed en in de brandende zon stapten we in. Via wat polderwegen kwamen er op de snelweg terecht, waar we al binnen enkele minuten werden ingehaald door andere Carbagerunners. En met ons tempo zouden we nog vaak ingehaald gaan worden, maar vooruit… Haastige door is zelden goed, dus wij tuffen op ons gemak richting Emmen.

Met nog een uurtje te gaan, gingen we lunchen op een parkeerplaats en we waren daar niet de enigen. Eentje stond er zelfs al met de motorkap open in verband met koelproblemen. Na de lunch, op naar Emmen…

Wordt vervolgd…

Ondertussen zijn we natuurlijk live te volgen.