Ook vandaag weer vroeg uit de veren. Gordijnen open en gewoon een mooie stralende lucht aanschouwen. Maar door de heldere lucht was het wel gelijk de koudste ochtend van de week. Ontbijt hadden ze niet in het hostel, dus met alleen een bakkie koffie / thee vertrokken we richting de start.
Omdat het de laatste dag was, zijn er traditioneel geen opdrachten. We konden ons dus volledig richten op het bereiken van de finish. De route begon met een vers dun laagje sneeuw, dus goed begaanbaar. We reden in een niet al te grote colonne, toen we via ons bakkie signalen kregen dat sommige wegen waren geblokkeerd met boomstammen. Dus op dat moment moesten we een alternatief gaan zoeken, want we waren ook nog de voorste. Dat alternatief was gelukkig vlot gevonden op de kaart en zo konden we de weg vervolgen zonder te veel vertraging.
Inmiddels begon de verse sneeuw rustig aan te smelten en weer op te vriezen, dus de wegen werden steeds gladder. En daarmee ging onze snelheid ook steeds verder omlaag. Ons gemiddelde daalde op een gegeven moment zelfs naar 33km/u over ruim 10km afstand.
Rond lunchtijd passeerden we Sandviken en daar waren enkele Carbagerunners bezig met bbq’en op het ijs. Even lekker staan kletsen en voor de tweede onze drone geprobeerd. Was hij de eerste keer nog in de sneeuw beland, deze keer had hij er helemaal geen zin meer in en besloot gewoon recht naar beneden te komen. Het is duidelijk dat hij zich niet thuis voelt in koude, Scandinavische weer.
Tegen vijven kruisten we een grote, doorgaande weg en besloten we het geglibber af te breken en de laatste kilometers via de snelweg af te ronden. Zodoende waren we iets over zessen bij de finishlocatie. Daar natuurlijk onder de grote boog doorgereden, onze medailles in ontvangst genomen en een teamfoto laten maken.
20 februari 2022 op 12:24
Leuk om over de avonturen te lezen!