
Sinds eerdere jaren waren de regels voor wat betreft geluiden gedurende de nacht vele strenger geworden, dus vanaf 23:15 was het stil op de camping in Ashford. Maar zo rond 6:30 begon het allemaal tot leven te komen. En rond zeven uur was de hele camping druk bezig met zich voor te bereiden op de eerste echte dag Carbagerun. Want ook achter uur klonk het ‘startschot’ en kwam de massa even in beweging, Totdat het door de files bij de uitgang weer muurvast stond. Maar na een half uur hadden ook wij de 200m naar de uitgang afgelegd en kregen we de routes. Een lange van 9 uur en een korte van 7 uur.
Via een proces van chantage hadden we gisteren al de keus gemaakt om de korte route te volgen. Ondertussen werden ook de opdrachten eens goed bekeken. De eerste werd eigenlijk vrij vlot afgeserveerd omdat niemand in ons team vrijwilliger wilde zijn.
De tweede opdracht leek wel haalbaar. Dat ging om een selfie met een rode Citroën Xsara Picasso. Volgens Wikipedia werd die maar tot 2011 geproduceerd, dus de kansen om die in het wild tegen te komen waren redelijk minimaal. Dus dat werd onderweg internet afstruinen en op de Engelse Autotrader werden er zowaar enkele gevonden. De meesten een heel eind uit de route, maar gelukkig ook nog twee vlakbij Derby en dat lag redelijk op de route.
ondertussen was het tijd om wat te eten en te drinken, maar doordat het Summer Bank (en nationale feestdag) was, waren veel bedrijven en zelfs restaurants dicht. Toch bij een supermarkt wat te eten gevonden en de tactiek werd besproken. Ter hoogte van Oakham zouden we van de korte route afwijken en zouden we richting onze Citroën rijden. We waren niet echt hoopvol dat hij open zou zijn wegens de feestdag, maar we zouden dan ter hoogte van Peak District National Park weer de lange route oppikken.

Omdat we aardig wat kilometers voor de boeg hadden, zijn we niet zo vaak gestopt voor fotos. En we arriveerden rond 15:00 op een shady bedrijventerrein waar ergens in een hoekje verstopt blijkbaar onze dealer zat. En hij was zowaar geopend. Toen wij binnenliepen en vroegen naar de Picasso, was zijn eerste tegenvraag of we een selfie moesten maken. Gisteren waren er ook al wat Duitsers langsgekomen daarvoor. Nadat we de fotos hadden gemaakt van beide Picasso’s (hij had er zowaar twee rode staan) gaven we hem een Nederlands presentje. Die gaf hij gelijk weg aan een koppel, mogelijk om hem over te halen en auto te kopen.
Het was nu tijd om richting het nationale park te gaan om daar weer terug te komen op de route. Onderweg nog even de tweede tankbeurt van vandaag en gelijk een briefje bij Subway genomen. Zo rond half zeven arriveerden we op onze camping.
Geef een reactie